ผณิ, ผณิน หมายถึง น. งู. (ป. ผณิ; ส. ผณินฺ).
น. พญางู คือ นาคราช. (ส. ผณินฺ + อินฺทฺร; ส. ผณินฺ + อีศฺวร).
น. พญางู คือ นาคราช. (ส. ผณินฺ + อินฺทฺร; ส. ผณินฺ + อีศฺวร).
[ผะนินทฺระสมพัดสอน] น. ปีงูใหญ่, ปีมะโรง. (ป. ผณิ + ส. อินฺทฺร+ ส. สํวตฺสร).
ดู ผณิน.
ดู ผณิน.
ดู ผณิน.
น. ชื่อโรคผิวหนังชนิดหนึ่ง ขึ้นเป็นผื่นเม็ดเล็ก ๆ ตามผิวหนังมักเกิดในเวลาที่มีอากาศร้อนอบอ้าว มีอาการคัน.